” ความรัก และ เวลา ”

มีคนเคยเล่าเรื่องราวของความรักนานมาแล้วว่า…

มีเกาะอยู่เกาะมีผู้ชายคนหนึ่งชื่อว่า”ความรัก” อาศัยอยู่บนเกาะเกาะนั้น

บังเอิญว่าเกาะนี้กำลังจะจมลงไปกลางทะเล แต่แล้วก็มีเจ้าตัวความรู้สึกต่าง ๆ พายเรือผ่านมา

มีทั้งความสุขความเสียใจ ผ่านมา

ความรักก็พยายามเรียกร้องให้ความรู้สึกเหล่านั้นเข้ามาช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครช่วยเหลือความรักเลย

สุดท้ายก็มีเรือลำหนึ่งผ่านมาผู้อาศัยเรือลำนี้ก็ได้ช่วยเหลือความรักขึ้นฝั่ง

โดยที่ความรักได้หมดสติไปแล้ว

พอความรักพื้นขึ้นมาก็เลยถามคนข้าง ๆ ว่า ใครคือคนที่ช่วยเหลือเขา ?

คนข้าง ๆ ก็เลยบอกว่า “เวลา” ไงละ

แค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเราไม่ใช่..ทั้งหมดของชีวิตเรา..

วันนี้..เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งหนึ่ง

จนคิดว่าเราขาดไม่ได้..

แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป..

สักวันเราจะรู้ว่า..สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้

เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเราไม่ใช่..ทั้งหมดของชีวิตเรา…

วันหนึ่ง..หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่

ที่เราคิดว่าเราพึงใจ..ปรารถนา..ต้องการ..ขาดไม่ได้

เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก…

เมื่อเวลาหนึ่งผ่านไปจะสอนเราได้เองว่า..

ความผูกพันกับสิ่งใด ๆในช่วงเวลาหนึ่ง

จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้นๆ

อย่าได้ไปยึดติดอย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง…

คิดเสียว่า.เราโชคดี.ที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก

ความผูกพัน..ก็เหมือนกับความรัก..

หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก

หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก

เราก็จะรู้สึกว่าผูกพันมาก

ความผูกพันที่ว่า..ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเองไว้กับสิ่งนั้น..

..เพราะคนทุกคนย่อมผูกพันกับหลายๆ สิ่ง
เปรียบเสมือนเรามีแก้วน้ำอยู่หนึ่งใบ
ในยามเช้า..เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม
พออากาศร้อนหน่อย..เราอาจต้องการน้ำเย็นๆ
บางครั้งที่เราไม่สบาย..เราอาจต้องการน้ำอุ่น
ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ..ต้องเติมสิ่งต่างๆ
ในเวลาที่แตกต่างกัน…ตามความเหมาะสม..
หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ
แล้วเติมน้ำร้อนลงไปในทันที.ในแก้วใบเดียวกัน..
เราก็จะพบว่า..แก้วใบนั้น..ก็จะร้าว..แล้วเริ่มแตกซึ่งก็เหมือนกับใจเรา..

ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่ง..ไม่ผิด

ถ้าเราค่อยๆ ปรับใจ ปรับตัวของเราเอง

ให้กลับคืนในเวลาที่ควร

เพราะอย่างน้อยที่สุด..เราก็มีโอกาส..ได้ผูกพัน…

ซึ่งก็เหมือนเราได้มีโอกาส..ได้รักนั่นเอง

รักไร้ตัวตน… แต่มีน้ำหนัก

ความรักเป็นสิ่งที่ไม่มีตัวตน… ไม่มีเหตุผล…เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
เป็นได้ทั้งน้ำหวานที่สดชื่น..และก็เป็นยาพิษคร่า่หัวใจในเวลาเดียวกัน
ทำให้เรานึกถึงตัวเองน้อยลง
และยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองในทุกๆด้านเพื่อให้คนที่รักพึงพอใจ ทำให้เราคุยกับตัวเองได้ทั้งวัน..
ทำให้เรานึกถึงแต่คนที่รักได้ตลอดเวลา
ทำให้เราเป็นคนขี้น้อยใจ และไม่มีเหตุผลในที่สุด ทำให้เราเจ็บปวดได้ เมื่อคนที่เรารักอยู่ใกล้ๆใครก็ตาม
ทำให้สายตาของเราไม่สามารถละไปจากคนที่รักได้ ทำให้เราขาดความมั่นใจ…และทำให้ใครบางคนอ่อนแอ ใครบางคนนั่งร้องไห้ เศร้าใจ…ทั้งวันอย่างไม่มีเหตุผลใดใดเลย
ความรัก…ทำให้ใครบางคนนั่งคิดถึง ทำให้ใครก็ตามที่มีรัก กลายเป็นตัวตลกที่หลั่งน้ำตา จุดความหวังให้คนๆหนึ่ง และทำลายความหวังในที่สุด ทำให้โลกที่เงียบเหงามีชีวิต ทำให้โลกที่สดชื่นกลับกลายเป็นแห้งแล้ง…
ทำให้ใครคนนึงตาบอด… ทำให้คนคนนึงสิ้นหวังแต่รอคอย ทำให้เราทำอะไรที่ไม่เคยทำ เพื่อให้คนที่เรารักมีความสุข แม้เราจะมีความทุกข์ก็ตาม ความรักมีอนุภาพต่อใครคนนึง
และอีกหลายๆคน แม้คุณจะปฏิเสธคำว่ารักนี้ไปก็ตาม… เชื่อเถอะว่าสักวันมันจะเกิดกับคุณ เชื่อเถอะ…แม้คุณไม่อยากให้มันเกิดขึ้น…แต่มันจะเกิดขึ้นกับคุณ
เชื่อเถอะ… เพราะอย่างน้อย… ความรัก…
ก็ทำให้คนคนนึงเขียนบทความนี้ขึ้นมา

ความรัก”กับ”ความอดทน”

สิ่งที่มนุษย์ทุกคนมีและไม่มีวันหมดไปได้คือ “ความรัก”
แต่สิ่งที่มนุษย์มีความจำกัดคือ “ความอดทน”
ยิ่งรักมากก็ยิ่งต้องอดทนกับปัญหาต่างๆไว้…….เพื่อให้รักนั้นยืนนาน
แต่ในทิศทางตรงกันข้าม…
เมื่อใดที่ไม่มี “ความรัก” “ความอดทน” ก็ไม่มี
สิ่งใดที่เคยอดทนได้….ก็เปลี่ยนแปลงไป
สิ่งใดที่เคยเห็นดีเห็นชอบ….กลับกลายเป็นขวางหูขวางตา
และท้ายที่สุด……..
“เรา” ก็เป็นฝ่ายทิ้ง “รัก” นั้นให้จบลง
แต่ยังมีความจริงอีกอย่างหนึ่งที่คนเรามักมองข้ามกันไปบางครั้ง
ความรักของเราอาจจบลง…..ทั้งที่ความรู้สึกรักยังมีอยู่เต็มหัวใจ
เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกระทั่ง“ความอดทน”
บอกให้เราต้องไป….ไปทั้งๆที่ยังรัก
เพราะหากรักแล้วยังต้องเจ็บต้องช้ำทางเลือกที่ดีที่สุดก็น่าจะหมายถึงการจากไปในวันนี้เพื่อที่จะเข้มแข็ง…เพื่อที่จะลุกขึ้นได้ใหม่….
ในวันข้างหน้า

ความรัก…ในบางครั้ง

ในบางครั้ง…

ความรัก…ไม่จำเป็นต้องเอื้อนเอ่ย

เพราะไม่มีถ้อยคำได้อธิบายได้

ความรัก…ไม่จำเป็นต้องแสดงออก

หากเพียงสบตา…ก็เข้าใจ

ความรัก…ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน

เคยได้ยินไหม ไกลตา…แต่ใกล้ใจ

ความรัก…เพียงสองใจรับรู้ว่ารัก

คุณค่าของคำว่ารัก…จะล้นใจ

ความคาดหวัง….ความรัก

“รัก” ไม่มีคำว่าเศร้า ทุกข์ ขมขื่น หรืออะไรที่ทำให้รู้สึกไม่ดี
“รัก” มีแต่สิ่งดีๆ ให้กันและกัน
สิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจาก “รัก”
แต่เกิดจากการคาดหวัง ที่แต่ละคนคิดว่าหากรักกันแล้ว ต้องทำให้ได้ทุกอย่าง
ในความเป็นจริงแล้วใช่อย่างนั้นหรือ
การคาดหวังเกิดขึ้นได้กับทุกคน
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อสิ่งที่คาดหวังของคนสองคนไม่ตรงกันคุณคงนึกภาพออก
แล้วถ้ายิ่งคุณทำอะไรให้กับคนที่คุณรักแล้วแต่ไม่ตรงกับที่คนรักคุณคาดไว้สิ่งนั้นก็หมดความหมาย
คนทำก็หมดกำลังใจ ทำตั้งเยอะไม่ได้อะไร ตอบแทนเลย
จึงกลายเป็นการเรียกร้องเกิดขึ้น
เมื่อคุณเป็นฝ่ายให้แล้วทำไมอีกฝ่ายไม่เป็นฝ่ายให้บ้าง
โดยคุณอาจลืมไปว่าอีกฝ่ายก็ได้ให้คุณเหมือนกัน
เพียงแต่สิ่งนั้นไม่ได้ตรงกับที่คุณคาดไว้ และมันไม่มีความหมายกับคุณเลย
เมื่อคนสองคนคิดไม่ตรงกันที่ต้องการจะเป็นฝ่ายรับ
หรือเรียกร้องที่จะรับโดยบอกให้อีกฝ่ายเป็นฝ่ายให้ความทุกข์ต่างๆ ก็จะตามมา
“รัก” ไม่ต้องคาดหวังทำให้เมื่ออยากทำไม่ต้องรอสิ่งตอบแทน
และรับในสิ่งที่อีกฝ่ายให้เมื่อเขาอยากให้ไม่ต้องเรียกร้อง
เป็นตัวของตัวเองในบางครั้งโอนอ่อนในบางที สิ่งดีๆ ก็จะเกิด “รัก” ก็จะปรากฎ

นิยามแห่งความรัก

“นิยามแห่งความรักที่เป็นไปไม่ได้”

นิยามของความรัก ถ้าเปรียบได้ในเดือนนี้เดือนแห่งความรักนั้นหลายคนคงจะมีแต่ความสุขสมหวังขอดีด้วยกับคนที่สมหวังในความรัก ความรักนั้นหลายคนมองว่ามันนั้นสวยงามเสมอ แต่อีกมุมหนึ่งของความรักที่อยู่บนความสับสนนั้นหลายคนคงไม่รู้และไม่เข้าใจว่าเจ้าตัวของความรักนั้นมันเป็นเช่นไร บางทีมันก็ทรมานจิตใจเราได้พอๆกับที่มันทำให้เรานั้นมีความรักกันได้นะ….

นิยามแห่งความรักนี้มันเหมือนเส้นขนานสองเส้นที่ไปกันไม่ได้เลยไม่ว่าเราจะอยู่กันที่แห่งหนไหนก็ตาม ไม่ว่าเราจะมองดวงดาวดวงเดียวกันก็ตาม พระจันทร์ที่สวยงามดวงเดียวผืนฟ้าและผืนน้ำผืนเดียวกันก็ตาม แต่ความรักที่อยู่บนเส้นขนานที่ต่างกันนั้นก็ไม่มีวันที่จะเป็นเส้นขนานที่จะมาบรรจบกันให้เป็นทางเดียวกันได้เลย…

เปรียบเหมือนกับหัวใจสองดวงที่อยู่บนความเข้าในซึ่งกันและกันนั้นมาตลอดเวลา แต่หัวใจสองดวงนี้นั้น ก็ไม่อาจที่จะอยู่และคู่กันไปได้ไม่อาจที่จะพบเจอกันได้ คงได้แต่ส่งจิตใจและมิตรภาพที่ดีให้ต่อกันได้เพียงความรู้สึกที่ดีๆนั้นได้เท่านั้นเอง มิอาจเป็นดวงใจที่ต้องเดินบนทางเดียวกันได้เปรียบเหมือนเส้นขนานสองเส้นที่ไม่มีวันที่จะมาบรรจบกันเป็นเส้นทางเดียวกันได้เลย….

นิยามแห่งความรักนี้เป็นนิยามแห่งความรักที่จดจำที่ดีที่สวยงามในมุมหนึ่งของความรู้สึกทางใจได้ดี แต่นิยามแห่งความรักนี้มันไม่มีวันที่จะเป็นรักที่ยืนยงและยืนยาวไปได้แน่ๆ เพียงแต่ขอให้นิยามแห่งความรักนี้เป็นพลังแห่งความรู้สึกที่ดีๆของจิตใจทั้งสองดวงนั้นให้ไปตลอด ตลอดกาล แม้ว่าเรานั้นจะไม่มีวันพบเจอกันเลยก็ตามแต่ขอให้รับรู้ว่าเราจะจดจำสิ่งที่ดีและสวยงามที่ได้รับนั้นตลอดไป

พระฆ่าตัวตายหนีหนี้สิน

เมื่อเวลา 10.10 น. วันที่ 23 พ.ค. ร.ต.ท.สมชาย หมายหมั่น ร้อยเวรสภ.อ.เมืองเชียงราย จ.เชียงราย ได้รับแจ้งว่าพระภิกษุเสียชีวิตภายในบ้านเลขที่ 792/14 ชุมชนกองยาว หมู่ 3 เทศบาลนครเชียงราย จึงรุดไปตรวจสอบพบเป็นบ้านไม้สองชั้น พบศพพระบุญศรี ขันติวะโร อายุ 36 ปี รักษาการเจ้าอาวาสวัดดินดำ ต.ท่าก๊อ อ.แม่สรวย จ.เชียงราย นอนอยู่กับพื้นข้างเตียงชั้นล่างโดยห่มผ้าห่มเอาไว้อย่างแน่นหนา มือขวากำผ้าเช็ดหน้าอุดปากตัวเอง ตรวจสอบตามร่างกายไม่พบร่องรอยการถูกทำร้าย ใกล้กันพบแก้วน้ำผสมยาฆ่าแมลง 1 ใบ และจดหมายลาตาย 1 ฉบับ โดยเขียนข้อความว่า จากพระบุญศรี ขออภัยที่ทำให้พ่อแม่เสียใจและสาเหตุที่ทำลงไปเพราะมีหนี้สินมาก จึงอยากให้พ่อแม่ขายทรัพย์สินของตนเพื่อนำไปชดใช้ให้ ส่วนศพของตนให้เอาไว้เพียง 1 วันและนำร่างไปเผาเลย ที่เกิดเหตุยังพบนายปัญญา นาใจ อายุ 71 ปี บิดาของพระบุญศรีซึ่งเศร้าโศกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ที่มาnews.sanook.com

ผี คือ ซอฟท์แวร์อนาล็อก

เพลงภาพยนตร์ สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก